اضطراب وترس از حضور

  

۳-  تك فرزندها و فرزندان اول خانواده: كمرویی در میان فرزندان اول خانواده و تك فرزندها بیش از سایر فرزندان دیده می شود، به خصوص زمانی كه مادر و پدر قادر نباشند زمینه تربیت و رشد اجتماعی مطلوب و هماهنگ ایشان را مطابق با نیازهای عاطفی و اجتماعی آنان فراهم آورند.

 

۴-  فشارهای اجتماعی و كمرویی: علاوه برخانه و مدرسه ، عواملی چون محرومیت ها و آسیب های اجتماعی ، ناسازگاریهای شغلی، سلطه ها و فشارهای گروهی ، مقایسه ها و برتری طلبی های قومی و نژادی، تقویت شخصیت انفعالی، كنترل شدید اجتماعی، بی احترامی به حقوق و آزادیهای مشروع فردی، ترویج فرهنگ خصومت و خشونت از دیگر عوامل زمینه ساز ازدیاد اضطراب، تشدید كمرویی و رفتارهای گوشه گیرانه است.

 

۵-  موقعیت های اجتماعی : فردی كه درچنگال نیروهای اجتماعی گرفتار شده است ممكن است به سادگی مبدل به فردی كمرو گردد. زیرا به سادگی نمی توان به افراد دیگر دسترسی داشت. در جوامع امروزی موقعیت های اجتماعی كمی جهت مشاهده روابط گرم و مشترك در میان اعضای خانواده یا دوستان و همسایگان وجود دارد.

 

۶-  تمایل به بهترین بودن: میزان اهمیتی كه برای اثبات ارزشمندبودن از نظر «موقعیت مادی ، كسب مقام و پیشرفتها» قائل می شویم بشدت باعث اضطراب اجتماعی و كمرویی می شود.

 

۷-  برچسبهای اجتماعی : احتمال دارد عنوان و برچسب كمرویی قبل از اینكه واقعاً كمرو باشیم، پدید آمده باشد. برچسبها خلاصه ماست و ساده شده ای از تجربیات پیچیده ای می باشد: « او متزلزل است ، او دروغگو است، من رك هستم،من كمرو هستم، من از حضور در جمع می ترسم و...

 

8-  تأثیر مدرسه : برای رشد صحیح یك كودك وجود امنیت در محیط و در ارتباط با دیگران ضروری است و این وظیفه مدرسه و بخصوص معلم است كه به كودك نحوه «رفتار گروهی و اجتماعی و استفاده از وسایل و تجهیزات ، ابراز علاقه و توجه شادمانه و چگونه موفق زیستن در اجتماع » را آموزش دهد. اما به این دلیل كه كودكان كمرو در مدرسه مشكل آفرین نیستند و در كلاس سر و صدا راه نمی اندازند و حتی سؤالات خود را نیز مطرح نمی كنند. این امر باعث می شود معلمین، نسبت به آنها حساسیت نداشته باشند و مشكل آنها تشدید شود.

 

سن اضطراب اجتماعی و كمرویی 

كمرویی در میان دانش آموزان خردسال شایعتر از بزرگسالان است. بسیاری از بزرگسالانی كه خود كمرو نیستند با برنامه ریزی بر كمرویی دوران كودكی خود غلبه كرده اند، اما كمرویی درمیان بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت بزرگسالان ادامه دارد.

 

دكتر سعیدی (جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران) در زمینه رابطه سن و اضطراب اجتماعی اعتقاد دارند، به دلیل وارد شدن ما به عصر اطلاعات و شكسته شدن مرزهای فیزیولوژیكی، نوع اضطراب ها نیز در سنین مختلف تغییر كرده است، از یك سو وجود اطلاعات زیاد در هر زمینه ای و از سوی دیگر در دسترس بودن آن برای تمامی سنین، میزان اضطراب در سنین مختلف را افزایش داده است.

 

به نظر آقای دكتر بهرامی (متخصص تحلیل رفتار)، جوانانی كه هویت و بلوغ اجتماعی آنها در حال شكل گیری است، بیشتر در معرض اضطراب اجتماعی و كمرویی قرار دارند.

 

اضطراب اجتماعی و كمرویی در زنان دو برابر مردان روی می دهد،البته نسبت بیشتری از مردان خواهان كمك برای (مداوای) این اختلال هستند.

 

دكتر حسین كاویان (دكترای تخصصی روانشناسی بالینی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران) و دكتر سیدعلی احمدی ابهری (روانپزشك و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی) شیوع اختلال های اضطرابی را طی پژوهشی، بررسی كرده اند. در این پژوهش، تعداد یكهزار و ۷۰ نفر از ساكنان شهر تهران بین سنین ۲۰ تا ۶۴ سال به صورت خوشه ای در آزمون سرند اضطراب (پرسشنامه اضطراب) شركت كردند. این دو متخصص در نتایج پژوهش خود عنوان كرده اند: شیوع انواع اختلال های اضطرابی در میان زنان دو تا سه برابر مردان بوده و همچنین میزان اضطراب در جمعیت كل زنان (موارد هنجار و ناهنجار) بیش از جمعیت كل مردان است. در مقایسه با مردان، شیوع اضطراب فراگیر در زنان، نزدیك به سه برابر، هراس ۴ برابر، وسواس فكری و عملی ۵ /۳ برابر، اختلال پس از ضربه استرسی بیش از سه برابر و آسیمگی دو برابر است.

 

روانشناسان در مورد آمار بالاتر اضطراب زنان بر این باورند كه: زنان به علت نداشتن شرایط یكسان اجتماعی در جامعه، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب قرار دارند و ۶۰ درصد این اضطراب ها در زنان و مادران به صورت علایم جسمانی و بیماری بروز می كند. در حقیقت بسیاری از دردهای جسمانی آنها منشأ روانی داشته و ناشی از اضطراب بالای آنها است.

 

دكتر سعیدی (جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران)، در مورد چرایی دو برابر بودن میزان اضطراب اجتماعی در زنان، می گوید: «این امر می تواند به علت تغییر صحنه زنان از محیط خانه به محیط جدید كار باشد. علت دیگر آن می تواند فشارهای موجود در محیط جامعه باشد كه محیطی مردانه است. این واقعیت را نمی توان انكار كرد كه محیط كار و محیط جامعه محیطی جدی و مردانه است و زنان در ورود به این محیط (و همچنین اطلاعات زیادی كه بنابر حضور در عصر اطلاعات كسب كرده اند)، ناخودآگاه اضطراب بیشتری را نیز حس می كنند. شاید این اضطراب به خاطر مقبول واقع شدن باشد. اگر دقت كنید، زنان در محیط كار، ناخودآگاه جدیت بیشتری به خرج می دهند، محافظه كار شده و سخت گیرتر به نظر می رسند.

 

در حقیقت می توانیم بگوییم، نقش محیط را در زمینه افزایش اضطراب اجتماعی زنان بسیار پررنگ بدانیم، البته خصوصیات روحی آنها نیز بی تأثیر نیست».

 

دكتر بهرامی (متخصص تحلیل رفتار متقابل) علت را اینگونه بیان می كند:«محیط جامعه و نبایدهای تربیتی در زنان، در بالا بودن آمار بالای اضطراب اجتماعی آنان، بسیار مؤثر است».

منبع:پایگاه اطلاع رسانی علمی ایرانیان


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:


برچسب‌ها:

تاريخ : چهار شنبه 3 دی 1393برچسب:اضطراب اجتماعی ,اضطراب در کودکان, | 16:29 | نویسنده : فاطمه محمدی پور |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.


  • معبر